Children are the Future

Day: 21 January 2020

10 en 23 Januari 2020. Marijke en Erik op bezoek bij hun sponsorkindjes.

10-01-2020. Vanmorgen zijn we op de school geweest en ook thuis bij onze sponsorkids Ousman Jallow (mama Marri), Ajie Fatou Saidi (Mieke) en Binta Bah (ons wondertje). Wat was het weer een feest daar op school. En wat zijn ze allemaal gegroeid! Het is casual vrijdag vandaag, dus gymles en geen verplicht schooluniform. Er werd weer uit volle borst voor ons gezongen en de kinderen lieten zien wat ze al geleerd hebben. Ousman de vaste driver van de stichting reed ons er weer zonder problemen naar toe. Onderweg nog 50 kg rijst, een zak uien en een kan olie gekocht voor alle drie de sponsorkids. Daar kunnen ze toch weer een maand van leven. Meester Lamin Jammeh ging ook met ons mee toen we de kinderen uit school thuis gingen brengen met de auto van Stichting Gambia Geven met Liefde. Alle drie om beurten thuis gebracht en een verrassingsdoos, de rijst, olie en uien afgeleverd. Wat waren ze allemaal blij. Zo bijzonder om dit te kunnen meemaken.

23-01-2020. Vandaag afscheid genomen van de sponsorkinderen. Greetje was ook mee om voor het eerst haar sponsorkind te zien. Het was lastig om gedag te zeggen. We hebben ze nu toch wel vaak gezien dit jaar en afgelopen jaar, dus het geeft toch wel een band. Ik vrees dat we volgend jaar weer naar Gambia moeten.? Binta is nog steeds verlegen. Ousman en Ajie weten het inmiddels wel. Na het schoolbezoek naar de gezinnen thuis om gedag te zeggen. Heel erg leuk! En daarna de kinderen weer naar school gebracht. Dat zegt toch wel wat dat ze allemaal weer naar school terug wilden i.p.v. thuisblijven.

21 Januari 2020. Pauline en Danny op bezoek bij hun sponsorkindjes.

21-01-2020.

Vandaag kwam eindelijk het moment waarvoor Danny en ik überhaupt naar Gambia waren gegaan, het ontmoeten van de sponsorkindjes! We mochten rondkijken op de school en elke klas heeft voor ons gezongen. ❤️

Daarna zijn we te voet naar Muhammed zijn huis gelopen, want die woont dichtbij. De schooldirecteur Buba is met ons mee gegaan. De ouders van Muhammed spreken Engels en zijn vader is ook goed opgeleid, maar door iets met de politiek is hij zijn baan en bezittingen kwijt geraakt. Ze waren heel blij met onze hulp voor hun zoon en de dozen die we af en toe sturen.

Vervolgens zijn we met Ramatoulie in de auto naar haar compound gereden. Dat zag er zo mogelijk nog armoediger uit dan bij Muhammed. Ook daar werden we breed lachend en met blijdschap ontvangen. Haar ouders spreken helaas geen Engels, maar Buba was er nog steeds bij en kon alles vertalen. We hebben binnen mogen kijken in het minihuisje waar het hele gezin woont. Voor Ramatoulie had ik een pop meegebracht en toen we terug reden naar de school heb ik haar een appel gegeven die ze meteen met smaak op at. Sommige spullen uit de doos zullen ze ongetwijfeld verkopen of ruilen, maar ik hoop dat ze de pop mag houden. ?

De bezoekjes waren heel kort, ik had graag langer gebleven. Maar heel indrukwekkend. Ik dacht dat de buurt waar onze B&B staat armoedig was, tot ik door deze buurten reed.