21-01-2020.

Vandaag kwam eindelijk het moment waarvoor Danny en ik überhaupt naar Gambia waren gegaan, het ontmoeten van de sponsorkindjes! We mochten rondkijken op de school en elke klas heeft voor ons gezongen. ❤️

Daarna zijn we te voet naar Muhammed zijn huis gelopen, want die woont dichtbij. De schooldirecteur Buba is met ons mee gegaan. De ouders van Muhammed spreken Engels en zijn vader is ook goed opgeleid, maar door iets met de politiek is hij zijn baan en bezittingen kwijt geraakt. Ze waren heel blij met onze hulp voor hun zoon en de dozen die we af en toe sturen.

Vervolgens zijn we met Ramatoulie in de auto naar haar compound gereden. Dat zag er zo mogelijk nog armoediger uit dan bij Muhammed. Ook daar werden we breed lachend en met blijdschap ontvangen. Haar ouders spreken helaas geen Engels, maar Buba was er nog steeds bij en kon alles vertalen. We hebben binnen mogen kijken in het minihuisje waar het hele gezin woont. Voor Ramatoulie had ik een pop meegebracht en toen we terug reden naar de school heb ik haar een appel gegeven die ze meteen met smaak op at. Sommige spullen uit de doos zullen ze ongetwijfeld verkopen of ruilen, maar ik hoop dat ze de pop mag houden. ?

De bezoekjes waren heel kort, ik had graag langer gebleven. Maar heel indrukwekkend. Ik dacht dat de buurt waar onze B&B staat armoedig was, tot ik door deze buurten reed.